ETKEN:

Özellikle genç hayvanlarda üst solunum yollarında etkili olan bakteriyel

bir hastalıktır. Hastalık etkeni mycoplasma cinsinde yer alan türlerdir. (M.

gallisepticum, M. synoviae, M. iowae )

 

         BULAŞMA:

Primer enfeksiyon olarak pek karşılaşılmaz. Genellikle newcastle, infeksiyöz

laryngotrachitis, pasteurollazis, coli gibi enfeksiyonlarla birlikte seyreder.

Her yaştaki hayvanlar duyarlı olmasına rağmen genellikle gelişim

dönemindeki hayvanlar daha fazla etkilenirler. Hastalıkta anaçlardan bulaşma

söz konusudur. Bunun dışında tavuktan tavuğa bulaşma, indirek bulaşma,

mekanik bulaşma, infekte hayvanların sürüye girmesi, hastalığın bulaşma

ve yayılmasındaki etkili faktörlerdir.

 

       BELİRTİLER:

Başlangıçta sulu sonraları mukoid göz ve burun akıntısı. Durgunluk,tıksırık,

sinuslarda birken sıvı yüzünden yüzde şişme, sinuzitis, aerosacculitis (hava

kesesi yangısı) gibi semptomlarla seyreden ölüm oranı düşük bulaşma oranı

yüksek bir hastalıktır. Hafif seyirli olgularda hiçbir belirti gözlenmemesine

rağmen ağır olgularda yumurta veriminde düşme dikkati çeker. Hastalığı

atlatan hayvanlar portör(taşıyıcı) kalırlar. Ölüm oranı düşük olmasına rağmen

kondisyonda ve verimdeki düşmeler nedeni ile sürüde yüksek ayıklama

gerekir.

 

        TEŞHİS: 

Etken ancak özel besiyerlerinde üretilebilir. identifikasyonunda biyokimyasal

testlerden faydalanılır. Antikor varlığı, aglitunasyon, komplement fiksasyon,

indirekt hemaglitünasyon, agar jel diffüzyon, ELİSA etkenin teşhisinde

kullanılan yöntemlerdendir.

 

        TEDAVİ:

Hasta hayvanlardan durumu daha iyi olanlar ayrılarak,etkinliği bilinen antibiotikler (tylosin,tilmikosin,tiamulin, tetrasiklin,doksisiklin,enrofloxasin vs.) kullanılabilir. Ancak kesin başarı beklenilmemelidir. Antibiotik sağaltımı lezyonların şiddetini ve klinik belirtileri azaltabilir ancak etkenlerin sürüden eliminasyonunu sağlayamaz.

        KORUNMA:

Koruma için canlı-attenüe ve ölü aşılar geliştirilmesine rağmen etkinlikleri

tartışılmaktadır. Genel ve özel önlemlerin alınması ve bunların hassasiyetle

uygulanması korunmadaki en etkili metottur. Bu amaçla kümeslere hayvan girişlerinde dikkat edilmeli ve koruyucu amaçla her ay düzenli olarak etkili antibiotikler kullanılmalıdır.